Οσφυϊκή οστεοχονδρωσία: αιτίες, συμπτώματα, διάγνωση, θεραπεία

Η οσφυϊκή οστεοχόνδρωση είναι μια επικίνδυνη ασθένεια της σπονδυλικής στήλης, χαρακτηριστική για άτομα άνω των 35 ετών. Η φυσική φθορά των αρθρώσεων προκαλεί την ανάπτυξη παθολογίας. Η μη έγκαιρη πρόσβαση σε ρευματολόγο στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγεί σε αναπηρία. Η σύγχρονη ιατρική προσφέρει πολλές αποτελεσματικές μεθόδους θεραπείας στο αρχικό στάδιο. Η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί για μια υγιή ζωή χωρίς περιορισμούς.

Οσφυϊκή οστεοχόνδρωση - γενικός ορισμός

Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι μια δυστροφική εκφυλιστική διαδικασία στους μεσοσπονδύλιους χόνδρινους σχηματισμούς - μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι εκτελούν τις κύριες λειτουργίες της σπονδυλικής στήλης - την ικανότητα κίνησης και κάμψης, αντίσταση στο στρες. Ως αποτέλεσμα της παθολογίας, σημαντικά στοιχεία γίνονται πιο λεπτά, παραμορφώνονται, οι σπόνδυλοι ευθυγραμμίζονται, οι νευρικές απολήξεις και τα αιμοφόρα αγγεία τσιμπούν. Οι αρνητικές διεργασίες συνοδεύονται από αισθήσεις πόνου ποικίλης έντασης και περιορισμούς στις κινητικές δεξιότητες.

Η παθολογία προκαλεί αλλαγές στα συνδετικά στοιχεία της σπονδυλικής στήλης - χόνδρος, οστά, μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και αρθρώσεις. Προκαλείται τόσο από φυσικές διεργασίες φθοράς όσο και από επίκτητες παθήσεις των αρθρώσεων ή ως αποτέλεσμα λανθασμένου τρόπου ζωής.

αιτίες

Η ανάπτυξη της οσφυϊκής οστεοχονδρωσίας μπορεί να έχει πολλές αιτίες:

• Φυσική ή πρόωρη φθορά του σώματος.
• Υπερβολική καταπόνηση στο κάτω μέρος της πλάτης - άρση φορτίων, εργασία «στα πόδια» ή καθιστική, «καθιστική» ζωή.
• Γενετική προδιάθεση για ασθένειες των αρθρώσεων όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
• παραβίαση του μεταβολισμού, η οποία οδηγεί στη συσσώρευση τοξικών ουσιών στους συνδετικούς δίσκους.
• Χρόνιες παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος. Τα θρεπτικά συστατικά και τα ιχνοστοιχεία δεν φτάνουν πλέον στον ιστό του χόνδρου σε επαρκείς ποσότητες. Εμφανίζεται υποξία, η οποία συμβάλλει στην καταστροφή των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων.
• αυτοάνοσες παθολογίες.

Δευτερεύοντες παράγοντες μπορούν επίσης να προκαλέσουν την ανάπτυξη οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης:

• Χρόνιοι τραυματισμοί, μώλωπες στην πλάτη.
• Υπέρβαση του κανόνα βάρους περισσότερο από 15-20%.
• προπόνηση με βαριά ή βάρη.
• Φορώντας συνεχώς άβολα παπούτσια. Τα ψηλοτάκουνα, τα στενά παπούτσια, τα λαστιχένια ή αθλητικά παπούτσια είναι οι πρώτοι εχθροί της σπονδυλικής στήλης.
• Βαλγικές αλλαγές στο πόδι.
• σκολίωση, κύφωση, σακχαρώδης διαβήτης, φυματίωση της σπονδυλικής στήλης.
• Επίδραση χαμηλών θερμοκρασιών.

κλινική εικόνα

Τα συμπτώματα της οσφυϊκής οστεοχονδρωσίας εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από το ποιες νευρικές ρίζες επηρεάζονται από τη νόσο. Ο βαθμός συμπίεσης των σπονδύλων, το στάδιο της νόσου και η βλάβη στον μεσοσπονδύλιο δίσκο καθορίζουν τα σημεία.

Οι ρευματολόγοι διακρίνουν τα ακόλουθα κύρια συμπτώματα:

• Παραβίαση της απτικής ευαισθησίας στην οσφυϊκή περιοχή. Το μούδιασμα επεκτείνεται στους εσωτερικούς μηρούς και τη βουβωνική χώρα. Μπορεί να επηρεάσει το ένα ή και τα δύο άκρα.
• Υπάρχει ένας οξύς, διαπεραστικός πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης. Το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού χάνει εντελώς την κινητικότητά του και παρατηρείται ένα χαρακτηριστικό μούδιασμα.
• Απώλεια της φυσιολογικής λειτουργίας του ποδιού, ευαισθησία των δακτύλων, της κνήμης και του έξω μηρού. Σε αυτά τα μέρη του ποδιού υπάρχει τόνος και τακτικές κρίσεις. Κατά την εξέταση δεν υπάρχει αντανακλαστικό Αχιλλέα.
• Όταν η νόσος προσβάλλει την κάτω ριζική αρτηρία, υπάρχει πλήρης παράλυση των μυών των γλουτών, των μηριαίων και του περίνεου. Υπάρχει σοβαρή παραβίαση της κινητικής λειτουργίας, μέχρι την πλήρη ακινησία.

Με την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία, επηρεάζονται όχι μόνο οι νευρικές απολήξεις της σπονδυλικής στήλης, αλλά και τα αιμοφόρα αγγεία.

Τα ακόλουθα συγκεκριμένα σημεία εξαρτώνται από τον τύπο της βλάβης:

• Εάν διαταραχθούν μόνο οι ρίζες των νεύρων, παρατηρείται αλλαγή στο βάδισμα του ασθενούς. Ο πόνος εντοπίζεται όχι μόνο στην οσφυϊκή περιοχή, αλλά και σε όλα τα μέρη των ποδιών. Το ριζικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από συνεχή πόνο. Συνήθως μόνο στη μία πλευρά. Μυρμήγκιασμα και πόνος σημειώνονται στο κάτω μέρος της πλάτης. Ο πόνος μπορεί να ανακουφιστεί με λίγη άσκηση.
• Η συμπίεση των αιμοφόρων αγγείων οδηγεί σε ροή αίματος στην περιοχή του ισχίου. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει έλλειψη οξυγόνου στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Κατά το περπάτημα, εμφανίζονται οδυνηρές αισθήσεις στους γλουτούς, τους μηρούς και το κάτω μέρος της πλάτης. Αφαιρείται πλήρως μετά από μια νυχτερινή ανάπαυση.

Μια ταυτόχρονη παραβίαση της λειτουργικότητας των αιμοφόρων αγγείων και των νευρικών ριζών μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη παραμόρφωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Σχηματίζονται ακανθώδεις οστικές εκφύσεις στις κινητές αρθρώσεις του κάτω μέρους της πλάτης. Αυτό προκαλεί έντονο πόνο και καθιστά αδύνατη την κανονική φυσική κίνηση. Τραυματισμένη στάση, βάδισμα. Πλήρης παράλυση μπορεί να συμβεί καθώς η ασθένεια εξελίσσεται.

στάδια της νόσου

Η οσφυϊκή οστεοχόνδρωση αναπτύσσεται σταδιακά σε διάφορα στάδια. Κάθε στάδιο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά που καθορίζουν το επίπεδο προόδου.

• σκηνοθετώ.Αρχίζει η αργή καταστροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από αρκετούς μήνες έως 2-5 χρόνια. Εκδηλώνεται με ήπιο πόνο, ενόχληση στους μύες της βουβωνικής χώρας και των μηρών. Παρατηρείται στο περπάτημα ή όταν αλλάζει ο καιρός.
• Στάδιο IIΟι ίνες κολλαγόνου των ινωδών δακτυλίων της σπονδυλικής στήλης έλκονται στην αρνητική διαδικασία. Η απόσταση μεταξύ των μεμονωμένων σπονδύλων συρρικνώνεται γρήγορα. Εμφανίζεται τριβή, η οποία προκαλεί έντονες κρίσεις πόνου. Εμφανίζεται τραυματισμένο βάδισμα, στάση, σκύψιμο. Η οσφυϊκή οστεοχόνδρωση διαγιγνώσκεται συχνότερα στο δεύτερο στάδιο της πορείας.
• III. Στάδιο.Παρουσιάζεται μεσοσπονδύλιο κάταγμα. Και αν ο ασθενής δεν αναγκάστηκε να αναζητήσει ιατρική βοήθεια με τα συμπτώματα του σταδίου ΙΙ, τότε δεν θα είναι πλέον δυνατή η παράβλεψη του βασανιστικού πόνου στο τρίτο στάδιο. Η παραμόρφωση των οστών και των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης στην οσφυϊκή χώρα είναι ήδη μη αναστρέψιμη. Το περπάτημα απαιτεί πολλή δύναμη. Αυτό οφείλεται στον πόνο και στην αδυναμία ανακούφισής του με παραδοσιακά παυσίπονα.
• IV στάδιο.Μερική ή πλήρης βλάβη της κινητικής λειτουργίας. Σε αυτό το στάδιο, ο ασθενής κατατάσσεται σε μια ομάδα αναπηρίας. Απειλεί με πλήρη παράλυση. Χωρίς τη λήψη μιας ποικιλίας φαρμάκων, η ζωτική δραστηριότητα είναι αδύνατη.

διαγνωστικά μέτρα

Τα διαγνωστικά μέτρα περιλαμβάνουν διάφορες τεχνικές και ξεκινούν με τη συλλογή ενός πλήρους ιατρικού ιστορικού. Κατά την πρώτη συνεννόηση με ρευματολόγο, θα διευκρινιστούν τα ακόλουθα δεδομένα:

1. Τα παράπονα του ασθενούς αναλύονται προσεκτικά - ο τόπος εντοπισμού του πόνου, όπου εξακολουθεί να είναι αισθητή η ενόχληση, σε ποια μέρη της άρθρωσης του ισχίου υπάρχει αίσθημα βάρους, κράμπες κ. λπ.
2. διάρκεια, κανονικότητα, τύπος πόνου.
3. Όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα, έστω και μικρά, συμπτώματα. Πόσος χρόνος έχει περάσει από την τελευταία επίθεση, τι προκαλεί δυσφορία και ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην εξάλειψή της;
4. Περιβάλλουσες συνθήκες διαβίωσης του ασθενούς. Επάγγελμα, εργασία, οικιακό φορτίο, αθλήματα και παρουσία πρόσθετων παραγόντων για αυξημένη σωματική δραστηριότητα (ντάτσα, κήπος, χόμπι που σχετίζονται με τη μεταφορά βαρών).
5. Εξέταση του ιστορικού ασθενειών από τις οποίες ο ασθενής υπέφερε στο παρελθόν ή στο παρόν.

Μετά την αξιολόγηση της κλινικής εικόνας, ο ρευματολόγος προχωρά απευθείας στην εξωτερική εξέταση. Κατά την εξέταση αναλύεται το βάδισμα, η ανατομική θέση των ποδιών, των χεριών και του κορμού σε σχέση με τη σπονδυλική στήλη. Το δέρμα εξετάζεται για αλλαγές - μελάγχρωση, ξεφλούδισμα, έκζεμα, εξανθήματα κ. λπ. Γίνεται αξιολόγηση των κινητικών δεξιοτήτων.

Εκτελώντας απλές ασκήσεις - κλίση προς τα εμπρός και προς τα πίσω, σηκώνοντας χέρια και πόδια, στροφή του κεφαλιού, περιστροφικές κινήσεις της λεκάνης - ο ασθενής επιτρέπει στον γιατρό να προσδιορίσει τον βαθμό βλάβης της σπονδυλικής στήλης στην οσφυϊκή περιοχή.

Τα τελικά μέτρα της εξωτερικής εξέτασης είναι μέτρα για τον προσδιορισμό του βαθμού ριζικής βλάβης:

• Σύμπτωμα Lasege.Ξαπλωμένος ανάσκελα, ο ασθενής σηκώνει εναλλάξ τα πόδια του, λυγισμένα στο γόνατο. Εάν αυτό προκαλεί πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης, οι μετρήσεις θεωρούνται θετικές.
• Σύμπτωμα Dejerine.Ο ασθενής καλείται να συσπάσει τους κοιλιακούς μύες όσο το δυνατόν περισσότερο. Η εμφάνιση δυσφορίας στη σπονδυλική στήλη υποδηλώνει την ανάπτυξη οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης.
• Σύμπτωμα Neri. Η έντονη κλίση του κεφαλιού προς τα εμπρός και προς τα πίσω αντιδρά με πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης.
• Σύμπτωμα Υδροχόος. Στην ύπτια θέση, ο ασθενής μετακινεί το πόδι στο πλάι όσο το δυνατόν περισσότερο. Με την παρουσία μιας παθολογίας, υπάρχουν δυσάρεστες πόνοι στη βουβωνική χώρα και στο μπροστινό μέρος του μηρού.

Για να επιβεβαιωθεί ή να αποκλειστεί η διάγνωση, ο ασθενής καλείται σε μια ενόργανη διάγνωση. Η μαγνητική τομογραφία θεωρείται η πιο αποτελεσματική μέθοδος για τον προσδιορισμό της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης. Η μελέτη δείχνει την απόσταση μεταξύ των σπονδύλων, την ανάπτυξη νεοπλασμάτων και οστικές παραμορφώσεις. Μπορεί να αντενδείκνυται σε ασθενείς με ψυχικές διαταραχές.
Η αξονική τομογραφία δίνει μια αρκετά αληθινή εικόνα της νόσου σε ένα επίπεδο - οριζόντιο ή κατακόρυφο.
Η ακτινογραφία χρησιμοποιείται μόνο στα τελευταία στάδια, όταν αρχίζουν μη αναστρέψιμες αλλαγές στον οστικό ιστό της σπονδυλικής στήλης.

Σύνθετη θεραπεία της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης

Τα αίτια της παθολογίας δεν είναι πλήρως κατανοητά. Η επιστημονική έρευνα στον τομέα των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης δεν έχει ακόμη εντοπίσει επαρκώς αποτελεσματικές μεθόδους για την πλήρη αποκατάσταση των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Οι σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας στοχεύουν μόνο στην εξάλειψη των εξωτερικών σημείων της νόσου. Η πλήρης ανάρρωση αυτή τη στιγμή θεωρείται αδύνατη.

Παραδοσιακή φαρμακευτική θεραπεία

Ανάλογα με τη γενική κατάσταση του ασθενούς, ο ρευματολόγος θα συνταγογραφήσει φάρμακα. Η κλινική εικόνα παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες για τη δημιουργία ενός θεραπευτικού σχήματος με φάρμακα από διάφορες ομάδες.

1. αναισθητικά.Συνταγογραφούνται ενέσεις, αλοιφές ή φάρμακα ευρέος φάσματος.
2. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).
3. αγγειοδιασταλτικά.Αφαίρεση του τόνου από τους μύες των μυών της οσφυϊκής και των ποδιών.
4. χονδροπροστατευτικά.Σχεδιασμένο για να αποκλείει την αρνητική πορεία της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης.

φυσικοθεραπεία

Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ενδονοσοκομειακής ή εξωτερικής θεραπείας της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης.

Περιλαμβάνει τις ακόλουθες δραστηριότητες:

• ηλεκτροφόρηση με παυσίπονα.
• μαγνητοθεραπεία;
• υδροθεραπεία?
• εφαρμογές παραφίνης.

Η φαρμακευτική αγωγή και η φυσιοθεραπεία στο συγκρότημα ανακουφίζουν από οξύ πόνο και φλεγμονή. Αλλά δεν αποτελούν εγγύηση για τη διακοπή της προόδου της παθολογίας. Μόνο ένα μάθημα 2-3 φορές το χρόνο και μια υπεύθυνη στάση του ασθενούς θα βοηθήσει στην αποφυγή της παλινδρόμησης και στη διατήρηση της γενικής κατάστασης σε ικανοποιητική μορφή.

Ασκοθεραπεία και θεραπευτικό μασάζ

Ένα σύνολο ασκήσεων θεραπευτικής γυμναστικής θα εξασφαλίσει την ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος στο κάτω μέρος της πλάτης και θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από στάσιμες διαδικασίες. Μόνο ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να συνταγογραφήσει ασκήσεις για κλινική ή οικιακή χρήση. Συνήθως πρόκειται για κάθε είδους απαλές κλίσεις και περιστροφές, από την πρηνή και την καθιστή θέση. Η ανεξάρτητη σωματική δραστηριότητα μπορεί όχι μόνο να μην φέρει κανένα αποτέλεσμα, αλλά να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη μετατόπιση των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Οι συνεδρίες χειροκίνητης θεραπείας βοηθούν στην ενίσχυση του μυϊκού ιστού, στην αύξηση της ροής του αίματος στο προσβεβλημένο κάτω μέρος της πλάτης και στην απελευθέρωση της έντασης. Ο ειδικός κάνει πρώτα μασάζ σε ένα υγιές μέρος της πλάτης για να ζεστάνει τους μύες και να βελτιώσει την κυκλοφορία του αίματος. Στη συνέχεια πηγαίνει στις πληγείσες περιοχές της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Η περιοχή χειρισμού περιλαμβάνει το κάτω μέρος της πλάτης, τους γλουτούς, τους μηρούς, τις κνήμες και τα πόδια. Οι συνεδρίες πραγματοποιούνται σε κανονικά μαθήματα, τουλάχιστον 10 συνεδρίες σε 6 μήνες.

Χειρουργική επέμβαση

Ενδείκνυται στο τελευταίο στάδιο της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης για την αποκατάσταση της κινητικής λειτουργίας της σπονδυλικής στήλης. Η χειρουργική επέμβαση παραμένει η μόνη επιλογή για ασθενείς με τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Σύνδρομο συνεχούς πόνου που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ακόμη και με φάρμακα που περιέχουν οπιούχα.
• Σοβαρή συμπίεση των νευρικών ριζών και σημαντική μετατόπιση των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
• νεοπλάσματα, πολλαπλασιασμός του οστικού ιστού.
• Πλήρης καταστροφή σπονδύλων από συνεχή τριβή.
• Παράλυση.

Οι σύγχρονες μέθοδοι προσφέρουν λιγότερο τραυματικές μεθόδους εσωτερικής παρέμβασης. Για παράδειγμα ενδοσκόπηση. Έχει ευνοϊκή πρόγνωση, σύντομη περίοδο αποκατάστασης και χαμηλό ποσοστό παρενεργειών.

εναλλακτική θεραπεία

Η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία με φαρμακευτικά βότανα και λαϊκές μεθόδους. Αλοιφές, βάμματα, λουτρά με χρέωση χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του οιδήματος και του πόνου. Οι πιο αποτελεσματικές συνταγές περιλαμβάνουν αναισθητικά και αντιφλεγμονώδη βότανα:

• Μυριόφυλλο;
• Αλοή;
• Μέντα;
• Βότανα Johannis;
• βελόνες ελάτης ή πεύκου?
• ΣΟΦΌΣ.

Η περιεκτικότητα αυτών των βοτάνων στις λαϊκές συνταγές οφείλεται στα φαρμακευτικά τους αποτελέσματα, τα οποία έχουν αποδειχθεί επιστημονικά από την παραδοσιακή ιατρική. Η θεραπεία στο σπίτι θα βοηθήσει να διατηρήσει το κάτω μέρος της πλάτης σε σταθερή κατάσταση και να αποτρέψει την επιδείνωση της νόσου μετά από πολύπλοκη θεραπεία.

πρόληψη

Παρά το γεγονός ότι η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία είναι μια ανίατη ασθένεια, οι αρνητικές εκδηλώσεις της μπορούν να ελαχιστοποιηθούν. Στα αρχικά στάδια, η ασθένεια αντιμετωπίζεται με επιτυχία, είναι απαραίτητο μόνο να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια έγκαιρα. Είναι σημαντικό να συμμορφώνεστε πλήρως με το καθιερωμένο θεραπευτικό σχήμα και να ακολουθείτε τις συστάσεις του ρευματολόγου.